لغتنامه دهخدا
الیس . [ اَل ْ ی َ ] (ع ص ) دلیر. ج ، لیس . (منتهی الارب ).دلیری که از چیزی نهراسد و چیزی او را مانع نباشد. (از اقرب الموارد). || شتر که هرچند بار کنند بردارد. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || مرد پیوسته خانه نشین . (منتهی الارب ). آنکه پیوسته در خانه ماند. (از اقرب الموا