الیانافرهنگ نام‌ها(تلفظ: elyānā) (ترکی) نیکی و هدیه؛ (به مجاز) به معنی مأنوس ، دوست داشتن ایل ، دوست مشوق ایل.
الیاناتلغتنامه دهخداالیانات . [ اَل ْ ] (ع ص ، اِ) ج ِ اَلیانَة. (اقرب الموارد). رجوع به الیانة و الیان شود.
احیاناًلغتنامه دهخدااحیاناً. [ اَح ْ نَن ْ ] (ع ق ) اتفاقاً. گاهگاه : اگر احیاناً چاره ٔ این شغل مرا [ احمد حسن ] بباید کرد من شرایط این شغل را درخواهم بتمامی . (تاریخ بیهقی ). ||
اعیانالغتنامه دهخدااعیانا. [ اَ ] (اِخ ) یکی از معلمین خربانیه از فرق صابئین . (یادداشت بخط مؤلف ).
الیاناتلغتنامه دهخداالیانات . [ اَل ْ ] (ع ص ، اِ) ج ِ اَلیانَة. (اقرب الموارد). رجوع به الیانة و الیان شود.
الیانلغتنامه دهخداالیان . [ اِ ] (ع مص ) نرم گردانیدن . اِلانَة نیزگویند. (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). الانه الانة و الینه الیاناً؛ جعله لیّناً. (اقرب الموارد).
الیانةلغتنامه دهخداالیانة. [ اَل ْ ن َ ] (ع ص ) بزرگ سرین . (از منتهی الارب ). || میش دنبه آور. (مهذب الاسماء). مؤنث اَلیان . بزرگ دنبه . دنبه آور. ج ، الیانات . (از منتهی الارب
الیغلغتنامه دهخداالیغ. [ اَل ْ ی َ ] (ع ص ) آنکه سخن نیکو نتواند بیان کرد، یا سخن او بسوی یاء بازگردد یعنی کلامش یأناک باشد. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). ||
لبنةلغتنامه دهخدالبنة.[ ل َ ب ِ ن َ ] (ع اِ) خشت خام . (منتهی الارب ). لِبِن .لِبن . || (ص ) ناقة لبنة؛ ناقه ٔ با شیر یاناقه ٔ بسیارشیر. || (اِ) لبنةالقمیص ؛ خشتک پیراهن . لبن ُ
