الکترونیکلغتنامه دهخداالکترونیک . [ اِ ل ِ رُ ] (فرانسوی ، اِ) شاخه ای است از مهندسی که در تئوری و وسایل و طرحهای مربوط به پخش و جذب الکترونها بحث می کند، و مباحث طرح شده در آن مسائل
الکترونیکفرهنگ فارسی طیفیمقوله: علیت کترونیک مدار برقی، مدار بسته، مدار باز، مدارچاپی، مدار مجتمع، آی‌سی خازن، مقاومت، ترانزیستور، دیود، ترانسفورمر رادیو، تلویزیون، پخش رادیویی، مخابرات
الکترونیکفرهنگ انتشارات معین(اِ لِ تِ رُ) [ فر. ] (اِ.) بخشی از فیزیک که به مطالعة پدیده ها و دستگاه های الکترونی مانند ترانزیستور، کامپیوتر و غیره و نیز طراحی و ساخت کنترل و کاربرد وسایل
الکترونیکفرهنگ فارسی عمید / قربانزادهشعبهای از فیزیک و مهندسی برق که دربارۀ صدور الکترونها از اجسام و استفاده از دستگاه‌های الکترونی بحث می‌کند.
الکترونیک خودروvehicle electronics, vetronicsواژه‌های مصوب فرهنگستانشاخهای از فنّاوری مرتبط با طراحی و تولید و نصب و به‌کارگیری و خدمات‌رسانی تجهیزات الکترونیکی در خودرو
الکترونیک خودروvehicle electronics, vetronicsواژه‌های مصوب فرهنگستانشاخهای از فنّاوری مرتبط با طراحی و تولید و نصب و به‌کارگیری و خدمات‌رسانی تجهیزات الکترونیکی در خودرو