الف لام میملغتنامه دهخداالف لام میم . [ اَ ل ِ ] (اِخ ) سوره ٔ «الروم » از قرآن کریم . رجوع به روم شود.
لام الف لالغتنامه دهخدالام الف لا. [ اَ ل ِ ] (اِ مرکب ) لام الف . نام حرف «ا» یعنی الف ساکن . رجوع به لام الف و رجوع به لا شود.
لام الفلغتنامه دهخدالام الف . [ اَ ل ِ ] (اِ مرکب ) لام الف لا. نام الف ساکن باشد و در الفبا آن رابه صورت «لا» ضبط کنند. و از آن در حروف الف را خواهند یعنی همزه ٔ ساکنه را. رجوع به
الرلغتنامه دهخداالر. [ اَ لِف ْ لام ْ را ] (اِخ ) یعنی انا اﷲ اری ؛ منم خدای که می بینم . (ترجمان علامه تهذیب عادل ). یعنی انا اﷲ الرؤف . (ناظم الاطباء). در آغاز سوره های دهم
ذوات الالرلغتنامه دهخداذوات الالر. [ ذَ تُل ْ اَ ل َ ] (ع ص مرکب ، اِ مرکب ) سورتها از قران که به الف لام را آغازد.
حکایاتلغتنامه دهخداحکایات . [ ح ِ ] (ع اِ)ج ِ حکایت . نقل ها و روایتها. (آنندراج ) : الف لام را تلک آیات رابخوان تا بدانی حکایات را. شمسی (یوسف و زلیخا).مقامات و مقالات ایشان مدون
زلیخالغتنامه دهخدازلیخا. [ زَ / زُ ل َ ] (اِخ ) صاحبه ٔ یوسف (ع ). (منتهی الارب ). نام عاشقه و منکوحه ٔ مهتر یوسف (ع ). (شرفنامه ٔ منیری ). زن پاتیفار عزیز مصر و صاحبه ٔ یوسف پیغ
احمدلغتنامه دهخدااحمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن خالد ضریر بغدادی مکنی به ابوسعید. یاقوت گوید: رأیت فی فوائد ابی الحسین احمدبن فارس بن زکریا اللغوی صاحب کتاب المجمل ما صورته : وجدت
