الفاظلغتنامه دهخداالفاظ. [ اَ ] (ع اِ) ج ِ لَفظ. سخنان . (آنندراج ) (المنجد). صاحب تاج العروس گوید: «لفظ» واحد «الفاظ» و آن در اصل مصدر است - انتهی . و صاحب منتهی الارب آرد: لفظ؛
غریب الفقهلغتنامه دهخداغریب الفقه . [ غ َ بُل ْ ف ِق ْه ْ ] (ع اِ مرکب ) الفاظ و اصطلاحات فقهی که دشوار است و محتاج تفسیر و شرح می باشد. صاحب کشف الظنون گوید: غریب الفقه کتابی است که
اسائشلغتنامه دهخدااسائش . [ ] (اِخ ) شروانی ملقب به کمال الدین . او راست : مفتاح السعادة در فروع ، و آن کتابی است مشتمل بر عبادات و الفاظ کفر و استحسان و ایمان و توبه . مؤلف در
طرائفیلغتنامه دهخداطرائفی . [ طَ ءِ ] (اِخ ) الشیخ عبدالکریم ابن ضرغام ، المعروف بالطرائفی . از ادبای نیمه ٔ دوم قرن نهم هجری است . نام وی را در کتابی خطی که قدیم بود بدین سیاق دی
احمدلغتنامه دهخدااحمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن محمدبن کثیر الفرغانی . قفطی در تاریخ الحکماء (چ لیبسک ص 78) آرد که : وی یکی از منجمین مأمون و صاحب المدخل الی علم هیئة الافلاک و حر
طبریلغتنامه دهخداطبری . [ طَ ب َ ] (اِخ ) طبیبی است که ابن البیطارمکرر در کتاب المفردات از وی نقل کرده ، از آنجمله در شرح الفاظ: ارماک ، بقر، جوزجندم ، صُرف (که در این جا نام کت
