لغتنامه دهخدا
سبط الشهید. [ س ِ طُش ْ ش َ ] (اِخ ) زین الدین بن محمدبن حسن بن شهید ثانی ، نوه ٔ صاحب معالم بود و گاهی او را نیز مانند پدرش و دیگر اسباط شهید ثانی سبط الشهید می خواندند. عالمی عاقل و فاضلی کامل بود وبزهد و عبادت شهرت داشت . در ادب و شعر و انشا نیز از محققان بشمار میرفت و جام