البلغتنامه دهخداالب . [ اَ ] (ترکی ، ص ) دلیر. (شرفنامه ٔ منیری ) (فرهنگ شعوری ) (تعلیقات دکتر معین بر برهان قاطع ج 1 ص 157 از لغةالترک کاشغری ). و رجوع به اَلَب شود : این جهود
البلغتنامه دهخداالب . [ اَ ] (ع اِ) پوست بزغاله . || زهر. شدت گرما. || شدت تب . || آغاز به شدگی دمل . || میلان نفس . || (مص ) تدبیر اندیشیدن بر شکست دشمن بطوری که معلوم او شود.
علبلغتنامه دهخداعلب . [ ع َ ] (ع مص ) نشان کردن . || خراشیدن . || اثر گذاشتن . || بریدن . || استوار بستن قبضه ٔ شمشیر و از قبیل آن ، بر گردن شتر. (منتهی الارب ) (از اقرب الموار
علبلغتنامه دهخداعلب . [ ع َ ل َ ] (ع مص ) سخت و رست شدن . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). عَلْب . || خشک شدن . (اقرب الموارد). || تغییر کردن بوی گوشت پس از سختی . || پریدن و
علبلغتنامه دهخداعلب . [ ع ِ ] (ع ص ) جای درشت وسخت که هرچه باران بر آن ببارد باز هم هیچ نرویاند.(منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || مرد خشک و خشن . (از ذیل اقرب الموارد). || م
علبلغتنامه دهخداعلب . [ع َ ل ِ ] (ع ص ) هر چیز سخت و رست . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || جای سخت که در آن چیزی نروید. (از ذیل اقرب الموارد). || بز کوهی درشت و بزرگ . (از
الب ارسلانلغتنامه دهخداالب ارسلان . [ اَ اَ س َ ] (اِخ ) ابن اتسزبن محمدبن نوشتکین . بعد از اتسز به سال 551 پادشاهی یافت و به سال 558 هَ . ق . درگذشت . (تاریخ گزیده نسخه ٔ عکسی صص 490
الب ارسلانلغتنامه دهخداالب ارسلان . [ اَ اَ س َ ] (اِخ ) الاخرس بن رضوان از سلاجقه ٔ شام (507 - 508 هَ . ق .). رجوع به حبیب السیر چ خیام صص 549 - 550 شود.
الب ارسلانلغتنامه دهخداالب ارسلان . [ اَ اَ س َ ] (اِخ ) البالوی ملقب به معین الدولة. در آثارالباقیه (ص 134) نام وی در زمره ٔ کسانی که از حضرت خلافت ملقب به لقبی شده اند آمده است .
الب ارسلانلغتنامه دهخداالب ارسلان . [ اَ اَ س َ ] (اِخ ) رجوع به آلب ارسلان محمدبن داود و رجوع به وفیات الاعیان چ تهران ج 2 ص 155 شود.
بلالغتنامه دهخدابلا. [ ب َ ] (از ع ، اِ) بلاء. آزمایش . (ناظم الاطباء). آزمایش . آزمون . امتحان . (فرهنگ فارسی معین ). بَلوی . بَلیّة. مِحنة : اندر بلای سخت پدید آیدفضل و بزرگو
الب ارسلانلغتنامه دهخداالب ارسلان . [ اَ اَ س َ ] (اِخ ) ابن اتسزبن محمدبن نوشتکین . بعد از اتسز به سال 551 پادشاهی یافت و به سال 558 هَ . ق . درگذشت . (تاریخ گزیده نسخه ٔ عکسی صص 490
الب ارسلانلغتنامه دهخداالب ارسلان . [ اَ اَ س َ ] (اِخ ) الاخرس بن رضوان از سلاجقه ٔ شام (507 - 508 هَ . ق .). رجوع به حبیب السیر چ خیام صص 549 - 550 شود.
الب ارسلانلغتنامه دهخداالب ارسلان . [ اَ اَ س َ ] (اِخ ) البالوی ملقب به معین الدولة. در آثارالباقیه (ص 134) نام وی در زمره ٔ کسانی که از حضرت خلافت ملقب به لقبی شده اند آمده است .