الاغلغتنامه دهخداالاغ . [ اُ ] (اِ) قاصد و پیک . (برهان ). آنکه برای او اسب توشه مهیا دارند تا بجایی که نامزد بود زود رسد. (شرفنامه ٔ منیری ) : الاغ خدمتت مه شد که بر گردون چو آ
الاقلغتنامه دهخداالاق . [ اُ ] (ع اِ) برق کاذب بی باران . || (مص ) درخشیدن برق و نباریدن . (منتهی الارب ).
الاقلغتنامه دهخداالاق . [ اُ ] (اِخ ) کوهی است به تیه از سرزمین مصر از ناحیت هامَة. (معجم البلدان ).
الاقلغتنامه دهخداالاق . [ اُ ](اِ) الاغ . پیک . قاصد : چون میاجق را از این حال خبر شد الاقی بدوانید و خوارزمشاه را بیاگاهانید. (راحةالصدور، چ اقبال ، ص 382). رجوع به الاغ شود.
الاغ بندریلغتنامه دهخداالاغ بندری . [ اُ غ ِ ب َ دَ ] (ترکیب وصفی ) نوعی الاغ کوچک اندام تیزرو که در بنادر فارس وبوشهر موجود است . (جغرافیای اقتصادی کیهان ص 299).