اقفاللغتنامه دهخدااقفال . [ اِ ] (ع مص ) گماشتن بر کسی نگاه را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || فراهم آوردن کسی را بر کاری . || قافله گردانیدن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (
اقفاللغتنامه دهخدااقفال . [ اَ ] (ع اِ) ج ِ قُفل . (منتهی الارب ). ج ِ قفل ، درفش و نشان و کلیدانه . (ترجمان علامه ٔ جرجانی ، ترتیب عادل بن علی ) (آنندراج ).
اغفاللغتنامه دهخدااغفال . [ اَ ] (ع ص ، اِ) ج ِ غُفل ،یعنی آنکه از خیر و شر او امید و بیم نباشد و بی علامت و نشان و شتر ماده ٔ بی شیر. و منه حدیث : طهفة النهدی لنا نعم اغفال ما ت
اغفاللغتنامه دهخدااغفال . [ اِ ] (ع مص ) غافل یافتن کسی را و غافل خواندن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء). بی خبر یافتن کسی را.غافل نامیدن کسی را. غافل گردانیدن او ر
احمدلغتنامه دهخدااحمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن محمد عرافی [ کذا ]، مکنی به ابوالقاسم . او راست : حل الرموز و فتح اقفال الکنوز.
قفللغتنامه دهخداقفل . [ ق ُ ] (ع اِ) درختی است حجازی . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). درقش . (منتهی الارب ). || نشان . || کلیدانه . (منتهی الارب ). آهنی است که بدان در را بندند
ابوعمرولغتنامه دهخداابوعمرو. [ اَ ع َم ْرْ ] (اِخ ) دانی . عثمان بن سعیدبن عثمان بن سعیدبن عمر الاموی المقری القرطبی الدانی . مولد او سال 371 هَ . ق . به قرطبه و مسکن و منشاء وی دا
خالدلغتنامه دهخداخالد. [ ل ِ ] (اِخ ) ابن معدان الکلاعی ، مکنی به ابوعبداﷲ. وی از زهاد عرب است . یزیدبن هارون میگوید: خالد به حال روزه درگذشت . ابن سعد سال وفات او را صد و سه و