اقاقیالغتنامه دهخدااقاقیا. [ اَ ] (معرب ، اِ) مأخوذ از یونانی ، عصاره ٔ خاری است که پوست را بدان دباغت کنند و آن صلب و سیاه رنگ میباشد و بعضی گویند صمغ خار مغیلان است ، اگر بخودب
اقاقیافرهنگ انتشارات معین( اَ ) (اِ.) معرب واژة یونانی اکیاکیا؛ درختی است خاردار با گل های خوشه ای سفید یا صورتی و خوشبو که چوبی سخت و محکم دارد.
اقاقیافرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. (زیست‌شناسی) درخت زینتی از خانواده پروانه‌واران با برگ‌های مرکب ریز به رنگ سبز روشن که گلهای سفید، خوشه‌ای، و معطر دارد.۲. (طب قدیم) عصاره یا صمغی که از میو
اقاقیافرهنگ نام‌ها(تلفظ: aqāqiyā) (معرب از یونانی) (در گیاهی) درختی است از راسته‌ی شبدرها که گلهای خوشه‌ای سفید یا صورتی خوشبو دارد ؛ آکاسیا .
اغاغیالغتنامه دهخدااغاغیا. [ ] (اِ) اقاقیا. قسمی از گل سفید و درخت آن : در خانه ٔ ما یک درخت اغاغیاست . (از فرهنگ نظام ).
افاقیالغتنامه دهخداافاقیا. [ اَ ] (اِ) یک قسم مایعی که از معدن جریان می یابدو ترش است . و یا عصاره ٔ مواد ترش . (ناظم الاطباء).
اقاقیواژهنامه آزاداقاقی ( اسم ) 1 - درختی از تیرۀ شبدرها ، پروانه واران که اصلش از آمریکای شمالی است . این درخت بارتفاع 25 متر هم ممکن است برسد . گلهایش خوشه ای سفید یا صورتی و خ
بابلفرهنگ فارسی عمید / قربانزادهدرختچهای با برگ‌های دوردیفی شبیه برگ اقاقیا و گلهای زرد که مصرف دارویی دارد.
نیلفرهنگ فارسی عمید / قربانزادهگیاهی با برگ‌های شبیه برگ اقاقیا، شاخ و برگ به‌هم پیچیده، و گلهای سرخ خوشه‌ای که از مادۀ به دست آمده از شاخه‌های آن در رنگرزی و نقاشی استفاده می‌شود.