افوهلغتنامه دهخداافوه . [ اَف ْ وَه ْ ] (ع ص ) مرد فراخ دهن و برآمده دندان و درازدندان . (منتهی الارب ).
عفوهلغتنامه دهخداعفوه . [ ع ُ ] (ع مص ) برابر و موافق نمودن . (از منتهی الارب ). تطبیق . (از اقرب الموارد). || تمامه ٔ چیزی گرفتن . (از منتهی الارب ).
افوه الاودیلغتنامه دهخداافوه الاودی . [ اَف ْ وَ هُل ْ اَ ] (اِخ ) لقب شاعر وحکیم معروف عرب دوره ٔ جاهلی است و اسم و نسب وی چنین است : صلاءةبن عمروبن مالک بن عوف بن حرث بن عبه (او ضبه
ابوهماملغتنامه دهخداابوهمام . [ اَ هََ م ْ ما ] (اِخ ) ولیدبن شجاع بن الولیدبن قیس السکونی . محدث است .
افوه الاودیلغتنامه دهخداافوه الاودی . [ اَف ْ وَ هُل ْ اَ ] (اِخ ) لقب شاعر وحکیم معروف عرب دوره ٔ جاهلی است و اسم و نسب وی چنین است : صلاءةبن عمروبن مالک بن عوف بن حرث بن عبه (او ضبه
حجیللغتنامه دهخداحجیل .[ ح َ ] (اِخ ) آبی در صمّان است . أفوه اودی گوید:و قد مرت کماة الحرب مناعلی ماء الدفیفةو الحجیل .(معجم البلدان ).
حجیبلغتنامه دهخداحجیب . [ ح َ ] (اِخ ) نام موضعی است در شعر افوه أودی :فلما أن رأونا فی وغاهاکآساد الغریفة و الحجیب . (معجم البلدان ).
لهیبلغتنامه دهخدالهیب . [ ل َ ] (اِخ ) جایگاهی است در شعر افوه الاودی : و جرّد جمعها بیض ٌ خفاف علی جنبی بضارع فاللهیب .(از معجم البلدان ).
دارة جهدلغتنامه دهخدادارة جهد. [ رَ ت ُ ج ُ ] (اِخ ) نام این موضع در شعر افوه الاودی آمده است . (معجم البلدان ).
