افلاقلغتنامه دهخداافلاق . [ اَ ] (ع ص ) ریزه ریزه . یقال : صار البیض افلاقاً؛ ای متفلقاً؛ ریزه ریزه گردید تخم مرغ . (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ).
افلاقلغتنامه دهخداافلاق . [ اِ ] (ع مص ) سخن شگفت و عجب آوردن شاعر. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). سخت فصیح شدن در شاعری . (یادداشت مؤلف ). || سختی و بلا آوردن مرد. (
ارجیشلغتنامه دهخداارجیش . [ اَ ] (اِخ ) شهریست در رومانی (فلاخ ) یا افلاق و بغدان بر کنار نهر ارجیش ، در مسافت 133 هزارگزی شمال غربی بخارست و آن کرسی قضاء در لواء افلاق کبری است
روم ایلیلغتنامه دهخداروم ایلی . (اِخ ) نام «روم » زمانی به سرزمینهایی گفته می شد که تحت تصرف امپراطوری روم شرقی بود و بخصوص به اناطولی اطلاق می شد ولی پس از ظهور دولت عثمانی قسمت بز
بسارابهلغتنامه دهخدابسارابه . [ ب ِ ب َ ] (اِخ ) نام خانواده ای است که دیرزمانی در رومانی و بسارابی تسلط و فرمانروایی داشته اند و وجه تسمیه خطه ٔ بسارابی از ایشانست آنان مدعی بودند
صفی الدین حلیلغتنامه دهخداصفی الدین حلی . [ ص َ یُدْ دی ن ِ ح ِل ْ لی ] (اِخ ) عبدالعزیزبن سرایابن علی بن ابی القاسم السنبسی الطائی . وی شاعر عصر خود بود در کوفه متولد و در حله (بین کوفه
