افطسلغتنامه دهخداافطس . [ اَ طَ ] (اِخ ) (بنی ...) نام سلسله ای از حکمرانان قسمتی از اندلس است . این سلسله بدست ابن افطس که از نژاد بربرها بود در اوائل قرن پنجم تأسیس یافت و تا
افطسلغتنامه دهخداافطس . [ اَ طَ ] (اِخ ) علی . از علویانی که در زمان مأمون عباسی در بصره خروج کرد. رجوع شود به تاریخ گزیده ص 312.
افطسلغتنامه دهخداافطس . [ اَطَ ] (ع ص ) پهن بینی و پست استخوان بینی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). نای بینی فرونشسته . (مهذب الاسماء) (تاج المصادر بیهقی ). پهن بینی
افطسوسلغتنامه دهخداافطسوس . [ ] (اِخ ) پسر سوریس از ملوک روم بود ومدت سلطنت اوهفت سال . رجوع به مجمل التواریخ والقصص ص 133 شود.
حسن افطسلغتنامه دهخداحسن افطس . [ ح َ س َ ن ِ اَ طَ ] (اِخ ) ابن علی اصغربن علی سجادبن حسین بن علی بن ابی طالب . رجوع به افطس شود.
علی افطسلغتنامه دهخداعلی افطس . [ ع َ ی ِ اَ طَ ] (اِخ ) ابن علی بن حسین بن علی علیهم السلام . وی یکی از فرزندان امام زین العابدین (ع ) است که به گفته ٔ صاحب تاریخ گزیده به «افطس »
علی افطسلغتنامه دهخداعلی افطس . [ ع َ ی ِ اَ طَ ] (اِخ ) ابن حسن ذهلی افطس ، مکنّی به ابوالحسن . وی محدث و حافظ و از مردم نیشابور بود و وفات او بعد از سال 251 هَ . ق . بوده است . او
افطسوسلغتنامه دهخداافطسوس . [ ] (اِخ ) پسر سوریس از ملوک روم بود ومدت سلطنت اوهفت سال . رجوع به مجمل التواریخ والقصص ص 133 شود.
حسن افطسلغتنامه دهخداحسن افطس . [ ح َ س َ ن ِ اَ طَ ] (اِخ ) ابن علی اصغربن علی سجادبن حسین بن علی بن ابی طالب . رجوع به افطس شود.
علی افطسلغتنامه دهخداعلی افطس . [ ع َ ی ِ اَ طَ ] (اِخ ) ابن علی بن حسین بن علی علیهم السلام . وی یکی از فرزندان امام زین العابدین (ع ) است که به گفته ٔ صاحب تاریخ گزیده به «افطس »
علی افطسلغتنامه دهخداعلی افطس . [ ع َ ی ِ اَ طَ ] (اِخ ) ابن حسن ذهلی افطس ، مکنّی به ابوالحسن . وی محدث و حافظ و از مردم نیشابور بود و وفات او بعد از سال 251 هَ . ق . بوده است . او