افسادلغتنامه دهخداافساد. [ اِ ] (ع مص ) فساد کردن . تباه کردن . (منتخب از غیاث اللغات ) (آنندراج ). تباه کردن . (منتهی الارب ) (ترجمان القرآن ترتیب عادل بن علی ) (ناظم الاطباء).
افسادفرهنگ انتشارات معین( اِ ) [ ع . ] 1 - (مص م .) فساد کردن ، برپا کردن فتنه . 2 - (اِمص .) تباهی ، فساد.
افصادلغتنامه دهخداافصاد. [ اِ ] (ع مص ) ترکیدن برآمدن جای برگ درخت .(منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء): افصدت الشجرة؛ انشقت عیون ورقها. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).
افتادهلغتنامه دهخداافتاده . [ اُ دَ / دِ ] (ن مف /نف ) عاجز. (برهان ) (ناظم الاطباء). کنایه از عاجز و زبون گردیده باشد. (آنندراج ) (انجمن آرای ناصری ): یکی گفت چرا شب نماز نمیکنی
افتادنگویش اصفهانی تکیه ای: darkatan طاری: darkat(mun) طامه ای: darkatan طرقی: derkatmun کشه ای: derkatmun نطنزی: darkatan
افتادگویش اصفهانی تکیه ای: darkat طاری: darkat طامه ای: darkat طرقی: derkat کشه ای: derkat نطنزی: darkat
خرابکاریلغتنامه دهخداخرابکاری . [ خ َ ] (حامص مرکب ) اِفساد. (یادداشت بخط مؤلف ). عمل خرابکار. || در تداول عامه ، آلودن بستر یا زیر جامه . (یادداشت بخط مؤلف ).
تخلیط کردنلغتنامه دهخداتخلیط کردن . [ ت َ ک َ دَ ] (مص مرکب ) افساد. فتنه کردن . دوبهم زنی . مُضَرّبی . تضریب کردن : هرچند اگر تخلیطی کند پنهان نماند. (مجالس سعدی ). چون بر مضمون وقوف
عیاثلغتنامه دهخداعیاث . [ ع َی ْ یا ] (ع ص ) بسیار افسادکننده . (از اقرب الموارد). عَیوث . رجوع به عیوث شود. || (اِ) شیر بیشه . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). اسد، بج
