افرقلغتنامه دهخداافرق . [ اَ رَ ] (ع ص ) اسب که یک ران آن از دیگری بلندتر آمده باشد. (آنندراج ) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). آن اسب که یک سرین وی برتر باشد از دیگر. (مهذب الاس
افرغلغتنامه دهخداافرغ . [ اَ ر ] (ع ن تف ) فارغ تر. بیکارتر. (یادداشت دهخدا).- امثال : افرغ من حجّام ساباط ؛ حجّامی بوده در ساباط مداین که بنسیه مردم را حجامت میکرد و هرگاه کسی
افرقاءلغتنامه دهخداافرقاء. [ اَ رِ ] (غ اِ) ج ِ فَریق ، بمعنی گوسپندان گم شده و گروه مردم بیشتر از فرقه . (آنندراج )(منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). و رجوع به فریق شود.
افرقلسلغتنامه دهخداافرقلس . [ ؟ ل ِ ] (اِخ ) نام طبیبی از یونان قدیم . (ابن الندیم از یحیی النحوی ).
افرقاءلغتنامه دهخداافرقاء. [ اَ رِ ] (غ اِ) ج ِ فَریق ، بمعنی گوسپندان گم شده و گروه مردم بیشتر از فرقه . (آنندراج )(منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). و رجوع به فریق شود.
افرقلسلغتنامه دهخداافرقلس . [ ؟ ل ِ ] (اِخ ) نام طبیبی از یونان قدیم . (ابن الندیم از یحیی النحوی ).
افراقلغتنامه دهخداافراق . [ اَ ] (ع اِ) ج ِ اَفْرَق ، یعنی سپیده دم یا سپیدی اول بامداد. (آنندراج ) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). و رجوع به دزی ج 1 ص 1 شود.
فرقاءلغتنامه دهخدافرقاء. [ ف َ ] (ع ص ) مؤنث افرق . (اقرب الموارد). || گوسپندی که میان سرهای دو پستانش دوری باشد. (منتهی الارب ). الشاة البعیدة مابین الطبیین . (اقرب الموارد).
فدشلغتنامه دهخدافدش . [ ف َ دِ ] (ع ص ) گول و نادان در کار: رجل فدش ؛ مرد گول و نادان در کار. (منتهی الارب ). افرق . (اقرب الموارد).