افراختنلغتنامه دهخداافراختن . [ اَ ت َ ] (مص ) برداشتن و بلند ساختن . (برهان ) (آنندراج ). برآوردن . بلند کردن . (شرفنامه ٔ منیری ) (مؤید). افراشتن مرادف آنست . (شرفنامه ٔ منیری )
افراختنیلغتنامه دهخداافراختنی . [ اَ ت َ ] (ص لیاقت ) لایق افراختن . درخور افراشتن . مناسب بلند کردن .
چادر افراختنلغتنامه دهخداچادر افراختن . [ دَ / دُ اَ ت َ ] (مص مرکب ) چادر زدن . چادر افراشتن . خیمه زدن . خیمه بپا کردن و رجوع به خیمه افراختن شود.
کتف افراختنلغتنامه دهخداکتف افراختن . [ ک َ ت ِ اَ ت َ ] (مص مرکب ) مجازاً، تکبر نمودن . (یادداشت مؤلف ) : نه همه کار تو دانی نه همه زور تراست لنج پر باد مکن بیش و کتف برمفراز.لبیبی (
گردن افراختنلغتنامه دهخداگردن افراختن . [ گ َ دَ اَ ت َ ] (مص مرکب ) قدرت از خود نشان دادن . خودنمایی کردن . مقاومت . ایستادگی : ببردیم بر دشمنان تاختن نیارست کس گردن افراختن . فردوسی .
رایت افراختنلغتنامه دهخدارایت افراختن . [ ی َ اَ ت َ ] (مص مرکب ) رایت افراشتن . علم برافراشتن . بیرق برافراشتن . رایت انگیختن : میکند خون در جگر باد خزان را همچو سرورایت سبزی که از آزا
افراختنیلغتنامه دهخداافراختنی . [ اَ ت َ ] (ص لیاقت ) لایق افراختن . درخور افراشتن . مناسب بلند کردن .
چادر افراختنلغتنامه دهخداچادر افراختن . [ دَ / دُ اَ ت َ ] (مص مرکب ) چادر زدن . چادر افراشتن . خیمه زدن . خیمه بپا کردن و رجوع به خیمه افراختن شود.
کتف افراختنلغتنامه دهخداکتف افراختن . [ ک َ ت ِ اَ ت َ ] (مص مرکب ) مجازاً، تکبر نمودن . (یادداشت مؤلف ) : نه همه کار تو دانی نه همه زور تراست لنج پر باد مکن بیش و کتف برمفراز.لبیبی (
گردن افراختنلغتنامه دهخداگردن افراختن . [ گ َ دَ اَ ت َ ] (مص مرکب ) قدرت از خود نشان دادن . خودنمایی کردن . مقاومت . ایستادگی : ببردیم بر دشمنان تاختن نیارست کس گردن افراختن . فردوسی .
رایت افراختنلغتنامه دهخدارایت افراختن . [ ی َ اَ ت َ ] (مص مرکب ) رایت افراشتن . علم برافراشتن . بیرق برافراشتن . رایت انگیختن : میکند خون در جگر باد خزان را همچو سرورایت سبزی که از آزا