افت

۱. = افتادن
۲. (اسم مصدر) کم‌وکاست؛ کاهش.
⟨ افت‌وخیز:
۱. افتادن و برخاستن.
۲. [مجاز] کامیابی و ناکامی.
۳. [مجاز] وقفه و پیشرفت.

۱. سقوط، کاستی، کاهش، کمبود، نزول، نقصان
۲. خفت، کسرشان ≠ افزایش

anticlimax, comedown, drop, drop-off, ebb, fall, falloff, lapse, loss, sag, shrinkage, slippage, slump, tumble