اغیارلغتنامه دهخدااغیار. [ اَ ] (ع اِ) بیگانگان و این را فارسیان بجای مفرد استعمال کنند. (آنندراج ). دشمنان . مخالفان محبوب . (شرفنامه ٔ منیری ). یعنی دشمنان و مخالفان محبوب . آن
مانعه الاغیارواژهنامه آزادجلوگیرنده موارد ناخواسته ، گفته می شود جامعة الاکناف و مانعةالاغیار - بدین معنی است که دلیل یا مورد باید پوشش دهنده تمام زوایای مطلب بوده و در عین حال از موارد
آبیار (میراب)گویش اصفهانی تکیه ای: owyâr طاری: owyâr طامه ای: owyâr طرقی: owyâr کشه ای: owyâr نطنزی: owyâr
آبیاری کردنگویش اصفهانی تکیه ای: behenǰi طاری: het(mun) طامه ای: hetan طرقی: hitmun کشه ای: hitmun نطنزی: henǰâɂan
مانعه الاغیارواژهنامه آزادجلوگیرنده موارد ناخواسته ، گفته می شود جامعة الاکناف و مانعةالاغیار - بدین معنی است که دلیل یا مورد باید پوشش دهنده تمام زوایای مطلب بوده و در عین حال از موارد
خلوت خانهفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. خانۀ خالی از اغیار که بیگانه در آن نباشد.۲. (تصوف) محل رازونیاز سالک.