لغتنامه دهخدا
اغیاء. [ اِ ] (ع مص ) برپای ساختن درفش و رایت . یقال : اغییت الغایة اغیاءً. (ناظم الاطباء). برافراشتن علم . (از اقرب الموارد). غایة (رایت ) برپای کردن . (تاج المصادر بیهقی ). اِغایَة. (منتهی الارب ). تغییة. (از اقرب الموارد). || اغیاء السحاب ؛ بر جای ایستادن ابر. (ناظم الاطبا