اعضدلغتنامه دهخدااعضد. [ اَ ض َ ] (ع ص ) باریک بازو. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (مهذب الاسماء نسخه ٔ خطی ). آنکه بازوی او باریک باشد. (از اقرب الموارد). || آنکه یک
عاضدلغتنامه دهخداعاضد. [ ض ِ ] (اِخ ) (الَ ...) الدین اﷲ، محمدبن الفائزبنصراﷲ، مکنی به ابوعبداﷲ. وی آخرین خلیفه ٔ علوی اسماعیلیه بود و به سال 546 هَ . ق . متولد شد و بعد ازوفات
عاضدلغتنامه دهخداعاضد. [ ض ِ ] (ع ص ) یاری کننده . (اقرب الموارد). || به جانب ستور رونده . || شتر که بازوی ناقه گیرد و بخواباند. (منتهی الارب ) (آنندراج ). || خر که مادیان را از
باریک بازولغتنامه دهخداباریک بازو. (ص مرکب ) آنکه بازویی باریک ، لاغر و ظریف دارد. اَعضُد. (منتهی الارب ).
اعضادلغتنامه دهخدااعضاد. [ اِ ] (ع مص ) بچپ و راست رفتن تیر. یقال : رمی فاعضد. (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). بچپ و راست رفتن تیر. (آنندراج ). براست و چپ رفتن تیر. تَعضید. (از
عضدلغتنامه دهخداعضد. [ ع َض ُ ] (ع اِ) بازو که میان مرفق و کتف باشد. (منتهی الارب ). بازو. (دهار) (ترجمان القرآن جرجانی ). ساعد، وآن از مرفق و آرنج است تا کتف . و بنی تمیم آن ر