اعذبانلغتنامه دهخدااعذبان . [ اَ ذَ ] (ع اِ) تثنیه ٔ اعذب . آب و می . (ناظم الاطباء). آب دهن و می . (منتهی الارب ) (آنندراج ).شراب و آب دهان . (از اقرب الموارد). || اکل و نکاح . (
آبانبارگویش اصفهانی تکیه ای: ovembâr طاری: ovambâr طامه ای: ovambâr طرقی: ovambâr کشه ای: âbembâr نطنزی: ovombâr
جحدر یمنیلغتنامه دهخداجحدر یمنی . [ ج َ دَ رِ ی َ م َ ] (اِخ ) مردی است از طائفه ٔ بنوجُشم بن بکر که در جاده های یمن راهزنی میکرد. این خبر به حجاج رسید و اوبحاکم خود دستور اکید داد ک
