اعزلغتنامه دهخدااعز. [ اَ ع َزز ] (ع ص ) گرامی . ارجمند. (منتهی الارب ). عزیز و گرامی و ارجمند. کمیاب . (آنندراج ). گرامی . ارجمند. کمیاب . (ناظم الاطباء). عزیز و مکرّم . یقال
اعذرلغتنامه دهخدااعذر. [ اَ ذَ ] (ع ن تف ) نعت تفضیلی از عذر. معذورتر: و ضم الیه [ الی کتاب العروض ] باباً فی علم القوافی ... و لم اره کبیر عمل و لو نسخ کتاب ابی الحسن الاخفش لک
اعذقلغتنامه دهخدااعذق . [ اَ ذُ ] (ع اِ) ج ِ عَذق . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). ج ِ عَذق ، بمعنی شاخ درخت خرمای باردار. (از اقرب الموارد). عِذاق . (اقرب الموارد). ج ِعَذق ، خ
اعذارلغتنامه دهخدااعذار. [ اَ ] (ع اِ) ج ِ عُذر. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). ج ِ عُذر، بمعنی بهانه . (آنندراج ). ج ِ عُذر، بمعنی حجت . (از اقرب الموارد) : برگشا گنجینه ٔ اسرار
اعذرلغتنامه دهخدااعذر. [ اَ ذَ ] (ع ن تف ) نعت تفضیلی از عذر. معذورتر: و ضم الیه [ الی کتاب العروض ] باباً فی علم القوافی ... و لم اره کبیر عمل و لو نسخ کتاب ابی الحسن الاخفش لک
اعذقلغتنامه دهخدااعذق . [ اَ ذُ ] (ع اِ) ج ِ عَذق . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). ج ِ عَذق ، بمعنی شاخ درخت خرمای باردار. (از اقرب الموارد). عِذاق . (اقرب الموارد). ج ِعَذق ، خ
اعذارلغتنامه دهخدااعذار. [ اَ ] (ع اِ) ج ِ عُذر. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). ج ِ عُذر، بمعنی بهانه . (آنندراج ). ج ِ عُذر، بمعنی حجت . (از اقرب الموارد) : برگشا گنجینه ٔ اسرار
اعذاءلغتنامه دهخدااعذاء. [ اَ ] (ع اِ) ج ِ عِذی ، بمعنی کشت دشتی که از باران آب خورد. دیم . دیمی . (از منتهی الارب ) (از معجم البلدان ذیل کلمه ٔ ذره ): و زروعها اعذاء و یسمون الا
اعذیذابلغتنامه دهخدااعذیذاب . [ اِ ] (ع مص ) خوش آمدن آب . (یادداشت بخط مؤلف ). بمعنی عُذوبة است . قال علی فی ذم الدنیا: «اعذوذب جانب منها». (از ذیل اقرب الموارد).