اظنلغتنامه دهخدااظن . [ اَ ظَن ن ] (ع ن تف ) سزاوارتر کسی که درباره ٔ امری به وی گمان برند. گویند: نظرت الی اظنهم ان یفعل ذلک ؛ ای الی اخلقهم ان اظن به ذلک . (از تاج العروس ) (
اذندیکشنری عربی به فارسیگوش , شنوايي , هرالتي شبيه گوش يا مثل دسته کوزه , خوشه , دسته , خوشه دار يا گوشدار کردن
اظناءلغتنامه دهخدااظناء. [ اَ ظِن ْ نا ] (ع ص ، اِ) ج ِ ظنین . (از اقرب الموارد) (دستوراللغة) . رجوع به ظنین شود.
اظنانلغتنامه دهخدااظنان . [ اِ ] (ع مص ) پیش آوردن کسی را برای تهمت و تهمت کردن وی را. (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). تهمت زدن . (مؤید الفضلاء). تهمت نهادن . (آنندراج ) .
اظناءلغتنامه دهخدااظناء. [ اَ ظِن ْ نا ] (ع ص ، اِ) ج ِ ظنین . (از اقرب الموارد) (دستوراللغة) . رجوع به ظنین شود.
اظنانلغتنامه دهخدااظنان . [ اِ ] (ع مص ) پیش آوردن کسی را برای تهمت و تهمت کردن وی را. (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). تهمت زدن . (مؤید الفضلاء). تهمت نهادن . (آنندراج ) .
اظنانلغتنامه دهخدااظنان . [ اِظْ ظِ ] (ع مص ) تهمت کردن کسی را. و از این معنی است قول ابن سیرین : لم یکن علی یُظَّن ﱡ فی قتل عثمان ؛ ای یتهم . و هم گفتار شاعر:و لا کل من یظننی ان
اظنةلغتنامه دهخدااظنة. [ اَ ظِن ْ ن َ ] (ع ص ، اِ) ج ِ ظنین . (ناظم الاطباء). رجوع به ظنین و اَظِنّاء شود.
اسفیدرودبارلغتنامه دهخدااسفیدرودبار. [ اِ ] (اِخ ) اسفیذروذبار. یاقوت گوید: معناه ناحیة النهر الابیض و اظنه موضعاً بهمدان محلة او قریة من قراها. (معجم البلدان ).
