اطهارلغتنامه دهخدااطهار. [ اَ ] (اِخ ) از نواحی حائل است و حائل میان دو ریگزار است بین جراد و اطهار. (از معجم البلدان ).
اطهارلغتنامه دهخدااطهار. [ اَ ] (ع اِ) ج ِ طُهر، طهارت ، نقیض نجاست . نقیض حیض . (از متن اللغة). ج ِ طهر، پاکی از حیض و جز آن . ایام پاکی زن از حیض . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء
اطهارلغتنامه دهخدااطهار. [ اِطْ طِ ] (ع مص ) غسل کردن از حیض . (از متن اللغة). تَطَهﱡر. (متن اللغة). پاک کردن . (از منتهی الارب ) (آنندراج ). || اطهار از گناه ؛ منزه شدن و دست با
اطحارلغتنامه دهخدااطحار. [ اِ ](ع مص ) اطحار حجام ؛ از بن بریدن غلاف سر نره را هنگام ختنه . (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ).
اصحاب اجماعلغتنامه دهخدااصحاب اجماع . [ اَ ب ِ اِ ] (اِخ ) در اصطلاح رجالی و در تداول علمای دینی ، چند تن از اصحاب ائمه ٔ اطهار (ع ) اند و همه ٔ علما معتقدند بر اینکه هر روایتی که از ا
ابوسلمهلغتنامه دهخداابوسلمه . [ اَ س َ ل َ م َ ] (اِخ ) بصری . یکی از مشایخ شیعه و راوی فقه از ائمه ٔ اطهار سلام اﷲ علیهم . (ابن الندیم ).
طاهرلغتنامه دهخداطاهر. [ هَِ ] (ع ص ) پاک . ج ، اطهار. (منتهی الارب ) (آنندراج ): رجل طاهر الثیاب ؛ مرد پاکیزه لباس . (منتهی الارب ) (آنندراج ). ثیاب طهاری ؛ ج ، طُهران است (گوی
ابوالمکارملغتنامه دهخداابوالمکارم . [ اَ بُل ْ م َ رِ ] (اِخ ) ابن زهره حمزه بن علی بن ابی المحاسن زهرةبن حسن بن زهره حلبی . فقیه شیعی . صاحب کتاب غنیة النزوع الی علمی الأصول و الفرو
مشاهدلغتنامه دهخدامشاهد. [ م َ هَِ ] (ع اِ) شهادتگاه ها. قبرستان شهیدان . (از ناظم الاطباء). ج ِ مَشهد.- مشاهد شریفه ؛ قبر مطهر منور آن حضرت و قبور ائمه ٔ اطهار صلوات اﷲ علیهم .