اطساطعشلغتنامه دهخدااطساطعش . [ اَ سا طَ ع َ ] (ع عدد مرکب ، ص مرکب ، اِ مرکب ) طساطعش . لغت عامیانه ٔ مردم بغداد است بجای عدد تسعةعشر یا نوزده . رجوع به نشوءاللغة ص 68 و 206 شود.