اضناءلغتنامه دهخدااضناء. [ اِ ] (ع مص ) (از «ض ن ء») بسیاربچه شدن زن و کذلک غیرها. (منتهی الارب ). صاحب فرزند بسیار شدن زن ، یقال : اضنأت المراءة؛ ای کثر ولدها. (ناظم الاطباء).
اذناءلغتنامه دهخدااذناء. [اَ ] (ع ص ) تأنیث آذَن . بزرگ گوش . (مهذب الاسماء).- نعجة اذناء ؛ میش ماده ٔ درازگوش . (منتهی الارب ).
ازناءلغتنامه دهخداازناء. [ اِ ] (ع مص ) ملتجی و مضطر کردن . (منتهی الارب ).الجاء. (از قطر المحیط). || بالابردن . (منتهی الارب ). تصعید. (از قطر المحیط). || بازداشتن کسی را. (منته
اظناءلغتنامه دهخدااظناء. [ اَ ظِن ْ نا ] (ع ص ، اِ) ج ِ ظنین . (از اقرب الموارد) (دستوراللغة) . رجوع به ظنین شود.
اقناءةلغتنامه دهخدااقناءة. [ اَ ءَ ] (ع اِ) جانب دیوار که سایه بوی بازگردد. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
ضنلغتنامه دهخداضن . [ ض َ نِن ْ ] (ع ص ) بیمار. گویند: ترکته ضنی ً و ضنیاً. (منتهی الارب ). ج ، اَضْناء.
ضنینلغتنامه دهخداضنین . [ ض َ ] (ع ص ) بخیل . (منتخب اللغات ) (دهار) (مهذب الاسماء). شحیح . زفت و ناکس . (منتهی الارب ). ج ، اَضِنّة، اضنّاء. (مهذب الاسماء).
اقناءةلغتنامه دهخدااقناءة. [ اَ ءَ ] (ع اِ) جانب دیوار که سایه بوی بازگردد. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
