اصحاب میمونلغتنامه دهخدااصحاب میمون . [اَ ب ِ م َ مو ] (اِخ ) پیروان میمون بن خالد یا میمون بن عمران بودند و میمون نخست از عجارده که گروهی از خوارج بشمار میرفتند پیروی میکرد ولی پس از
اصحاب میمنةلغتنامه دهخدااصحاب میمنة. [ اَ ب ِ م َ م َ ن َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) اصحاب دست راست . کسانی که بر خود خجسته و مبارک باشند : فاصحاب المیمنة ما اصحاب المیمنة. (قرآن 8/56)
منهالیهلغتنامه دهخدامنهالیه . [ م ِ لی ی َ ] (اِخ ) از مشبهه ٔ شیعه . اصحاب منهال بن میمون . (خاندان نوبختی ص 265). یکی از فرق ده گانه ٔ مشبهه . (بیان الادیان ) (یادداشت مرحوم دهخد
اصحاب شعیبلغتنامه دهخدااصحاب شعیب . [ اَ ب ِ ش ُ ع َ ] (اِخ ) پیروان شعیب بن محمد بودند. شعیب در آغاز در زمره ٔ عجارده بود و از میمون پیروی میکرد ولی هنگامی که وی رای خود را درباره ٔق
اصحاب معلقات عشرهلغتنامه دهخدااصحاب معلقات عشره . [ اَ ب ِ م ُ ع َل ْ ل َ ت ِ ع َ ش َ رَ ] (اِخ ) برخی از اهل سیَر بر آنند که ده قصیده از ده تن از شاعران عصر جاهلیت بشرح مذکور در «اصحاب معلق
اصحاب حمزةبن ادرکلغتنامه دهخدااصحاب حمزةبن ادرک . [ اَ ب ِ ح َ زَ ت ِ ن ِ اَ رَ ] (اِخ ) پیروان حمزةبن ادرک شامی خارجی بودند که در سیستان و خراسان و مکران و قهستان و کرمان بسر میبرد، و سپاهی
قداحلغتنامه دهخداقداح . [ ق َدْ دا ] (اِخ ) عبداﷲبن میمون . فرقه ٔ میمونیه از فرق اسماعیلی اصحاب اویند. (الفهرست ص 186 به نقل مؤلف خاندان نوبختی ص 265). و این فرقه را نباید با
