اصبهبذانلغتنامه دهخدااصبهبذان . [ اَ ب َ ب َ / ب ُ ] (اِخ ) شهریست به دیلم که پادشاه آن ناحیه در آن سکونت داشت و میان آن و دریا دو میل فاصله بود. (از معجم البلدان ). شهریست به بلاد
اصبهبذانلغتنامه دهخدااصبهبذان . [ اَ ب َ ب َ / ب ُ ] (معرب ، اِ مرکب ) در اصل زبان پارسی لقبی بود که بر پادشاهان طبرستان اطلاق میشد چنانکه پادشاهان فارس (ایران ) را کسری (خسرو) و پا
اصبهانیلغتنامه دهخدااصبهانی . [ اِ ب َ ] (اِخ ) طاهربن عرب بن ابراهیم بن احمد اصبهانی مقری . متوفی بسال 786 هَ . ق . از عالمان دین بود. او راست : قصیدة الطاهریة فی القراآت العشرة.
اصبهانلغتنامه دهخدااصبهان . [ اِ ب َ ] (اِخ ) آنرا اصباهان واصفهان و اسباهان و اسپاهان و سپاهان نیز خوانند. از شهرهای بزرگ و آباد ایرانست که از لحاظ محصولات صنعتی چه امروز و چه در
اصبهانلغتنامه دهخدااصبهان . [ اِ ب َ ] (اِخ ) ابن فلوج بن لنطی بن یونان بن یافث یا فلوج بن سام بن نوح . کسی بود که شهر اصفهان به وی منسوبست . (از تاج العروس ).
اصبهاناتلغتنامه دهخدااصبهانات . [ اِ ب َ ] (اِخ ) ج ِ اصبهانة. شهریست در سرزمین فارس . (از معجم البلدان ) (مراصد). حمداﷲ مستوفی در ضمن بیان خطه ٔ شبانکاره گوید اصطهبنات شهری پردرخت
اسپهبدانلغتنامه دهخدااسپهبدان .[ اِ پ َ ب َ ] (اِخ ) اصبهبذان . نام شهری بناحیه ٔ دیلم . || بخش شرقی مازندران را به لقب شاهان آن ناحیت اسپهبد یا اسپهبدان نامیده اند. (سفرنامه ٔ مازن
اصفهبدانلغتنامه دهخدااصفهبدان . [ اِ ف َ ب َ / ب ُ ] (اِخ ) معرب اسپهبدان . رجوع به اصبهبذان و سپهبدان و اسپهبدان شود.
اصبهانیلغتنامه دهخدااصبهانی . [ اِ ب َ ] (اِخ ) طاهربن عرب بن ابراهیم بن احمد اصبهانی مقری . متوفی بسال 786 هَ . ق . از عالمان دین بود. او راست : قصیدة الطاهریة فی القراآت العشرة.
اصبهانلغتنامه دهخدااصبهان . [ اِ ب َ ] (اِخ ) آنرا اصباهان واصفهان و اسباهان و اسپاهان و سپاهان نیز خوانند. از شهرهای بزرگ و آباد ایرانست که از لحاظ محصولات صنعتی چه امروز و چه در