اشکلةلغتنامه دهخدااشکلة. [ اَ ک َ ل َ] (ع اِ) التباس . || حاجت . || یک کُنار کوهی ، و هی اخص من الاشکل . || شبه . یقال : فیه اشکلة من ابیه ؛ ای شبه . (منتهی الارب ).
اشکلجهلغتنامه دهخدااشکلجه . [ ] (اِخ ) یا اسکلجو. نام قلعه ٔ امان کوه در هرات است . رجوع به امان کوه و ذیل جامعالتواریخ رشیدی تألیف حافظ ابرو چ تهران ص 19 شود.
اشکلک دادنلغتنامه دهخدااشکلک دادن . [ اِ ک ِ ل َ دَ ] (مص مرکب ) شکنجه دادن بنوع مخصوص که در اشکلک یاد شد. رجوع به اشکلک شود.
اشکلک کردنلغتنامه دهخدااشکلک کردن . [ اِ ک ِ ل َ ک َ دَ ](مص مرکب ) پاره های نی بزیر ناخنها فروبردن شکنجه را. چوب میان انگشتان گذاشتن و فشردن و این نوع عقوبت در روزگار استبداد متداول
اشکلکلغتنامه دهخدااشکلک . [ اِ ک َ ل َ ] (اِخ ) دهی است جزء دهستان رحیم آباد بخش رودسر شهرستان لاهیجان که در 12000گزی جنوب رودسر متصل به مرکز دهستان واقع و منطقه ای جلگه ، معتدل