اشنگورلغتنامه دهخدااشنگور. [ اَ ش َ ] (اِ) گونه ای از اَرجَنک که آنرا آش انگور، خوشه ٔ انگور، خمیر زال ، وشر، سیاه درخت ، کلی کک ، الجاره ، عوسج ، شجرالدکن ، شوکةالصباغین نیز گوین
انگور سیاه شیرین است.گویش اصفهانی تکیه ای: engür siyâ širin-a. طاری: engür-e siyâ širin-a. طامه ای: angür-e siyâ širin-e (/-a). طرقی: engür-e siyâ širin-a. کشه ای: engür-e siyâ širin-a. نطنزی: e
کلیککلغتنامه دهخداکلیکک . [ ک ُ ک َ / ک ُ] (اِ) نامی است که در کجور به اشنگور دهند. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). از درختچه های جنگلی ایران و از گونه های تنگرس است که در مرز فوقان
ارجنکلغتنامه دهخداارجنک . [ اَ ج َ ن َ ] (اِ) نامی است که در ناحیه ٔ رازکان به «رامنوس پالازی » دهند و آنرا گونه هاست چون اشنگور و تنگرَس ، و سیاه توسه ، و سیاه اربه و کنار و سیا
خرزاللغتنامه دهخداخرزال . [ خ َ رِ ] (اِ) نامی که در کلارستاق و لاهیجان و دیلمان به اش انگور دهند. در کلاردشت این نام را به رامنوس کاتارتیکا داده و در درفک سیاه درخت و در پل زنگو
الجارهلغتنامه دهخداالجاره . [ اَ ل َ رَ / رِ ] (اِ) یا خوشِه اَنگور گونه ایست از اَرجَنَک (درخت جنگلی ) که آن را در خلخال به همین نام (الجاره )، در کتول ، خوشه انگور و آش انگور، د
سیاه درختلغتنامه دهخداسیاه درخت . [دَ / دِ رَ ] (اِ مرکب ) درختچه ای است از تیره ٔ عنابها که ویژه ٔ مرز فوقانی جنگل است . آنرا در درفک ، سیاه درخت و در کلاردشت خرزال ، در پل زنگوله ک
