اشناورلغتنامه دهخدااشناور. [ اَ وَ ] (ص مرکب ) مخفف آشناور.شناگر. شناور. شناکننده . آشناور. سباح . بر آب رونده . و رجوع به شناگر و آشناور و اشناگر و شناور شود.
آشناورلغتنامه دهخداآشناور. [ ش ْ / ش ِ وَ ] (ص مرکب ) شناور. آشناگر. شناگر. آب باز. سابح . سَبّاح : روان اندر او کشتی و خیره مانده ز پهنای او دیده ٔ آشناور. فرخی .بریگ اندر همی شد
آشناورفرهنگ فارسی عمید / قربانزادهشناور؛ شناگر؛ آب‌باز: ◻︎ به ریگ اندر همی‌شد مرد تازان / چو در غرقاب مرد آشناور (لبیبی: شاعران بی‌دیوان: ۴۸۳).
شناورلغتنامه دهخداشناور. [ ش ِ وَ ] (ص مرکب ) آشناور. آشناگر و آب ورز. (ناظم الاطباء). شناگر. (آنندراج ) : شناور باشی از هر آب مگذرکه اندر آب پر میرد شناور. ناصرخسرو.تیر چون در ک
شناگرلغتنامه دهخداشناگر. [ ش ِ گ َ ] (ص مرکب ) آشناگر. آشناور. شناور. شنوگر. آب ورز. سباح . آب باز. شناکننده . او که شنا کند. (یادداشت مؤلف ). کسی که در آب شنا کند. آب آشنا.- ام
اشناگرلغتنامه دهخدااشناگر. [ اَ گ َ ] (ص مرکب ) شناگر. سباح . اشناور. شناور. بر آب رونده . (سروری ). و رجوع به اشناور شود.