اشمهلغتنامه دهخدااشمه . [ اَ م َ ] (اِخ ) نام قضائی است در انتهای شرقی سنجاق صاروخان از ولایت آدین که از جهت شمال غربی به قضای سلندی و از سوی مغرب به قضای قوله و از جانب جنوب غر
اشمهلغتنامه دهخدااشمه . [ اَ م َ ] (اِخ ) نهری است در قضای اشمه بهمین نام که از میان قصبه ٔ مرکز قضائی طاقماق میگذرد. (از قاموس الاعلام ترکی ). و رجوع به ماده ٔ ماقبل شود.
اتمهلاللغتنامه دهخدااتمهلال .[ اِ م ِ ] (ع مص ) دراز و راست و سخت گردیدن . (منتهی الارب ). || راست شدن . راست ایستادن . تمام قدشدن . || آرمیدن . || سست شدن .
اتمهلاللغتنامه دهخدااتمهلال .[ اِ م ِ ] (ع مص ) دراز و راست و سخت گردیدن . (منتهی الارب ). || راست شدن . راست ایستادن . تمام قدشدن . || آرمیدن . || سست شدن .
شمتلغتنامه دهخداشمت . [ ش َم ْ م َ ] (ع اِ) شمة. شمه . (یادداشت مؤلف ). پاره ای و جزیی و بخشی از چیزی : چند نکت دیگر بود. ... و من شمتی از آن شنوده بودم بدان وقت که به نشابور
اثملغتنامه دهخدااثم . [ اَ ] (ع مص ) بزه شمردن بر کسی . گناهکار شمردن : اَثمه ُ اﷲ فی کذا؛ گناهکار شمراد او را خدای در این کار. (منتهی الارب ).
