اشرفیلغتنامه دهخدااشرفی . [ اَ رَ ] (اِخ ) سمرقندی ، سیدمعین الدین . از شاعران و عالمان عصر خود بود و بسال 595 هَ . ق . در سمرقند درگذشت . از اوست :یک شب به سوز روز کن و صبحدم بر
اشرفیلغتنامه دهخدااشرفی . [ اَ رَ ] (اِخ ) سیدحسن سمرقندی . یکی از شاعران متأخر سمرقند بود و این اشعار از اوست :تا کی گوئی که هر دو عالم در هستی و نیستی لئیم است چون تو طمع از ج
اشرفیلغتنامه دهخدااشرفی . [ اَ رَ] (اِخ ) حاجی ملا محمد فرزند ملا محمدمهدی مازندرانی بارفروشی مشهور به حاجی اشرفی . از عالمان روحانی و مجتهدان بنام بود. نزد سعیدالعلمای مازندرانی
اشرفیلغتنامه دهخدااشرفی .[ اَ رَ ] (اِ) هر سکه ٔ طلائی ایران که نام دیگر کتابیش «درست » است . وجه تسمیه ٔ اشرفی معلوم نیست و شایداشرف نام شاهی بوده در قدیم و به اسم او آن سکه مسم
اشرفیفرهنگ انتشارات معین( ~.) [ ع - فا. ] (اِمر.) نوعی سکه طلای ایرانی که سابقاً در ایران رواج داشته و وزن آن در اواخر قاجاریه 18 نخود بوده است .
اشرفی (سکة طلا)گویش اصفهانی تکیه ای: ašrafi طاری: ašrafi طامه ای: ašrafi طرقی: ašrafi کشه ای: sekka نطنزی: ašrafi
اشرفی رومیلغتنامه دهخدااشرفی رومی . [ اَ رَ ی ِ ] (اِخ ) از بزرگان اولیأاﷲ بود که مدتها به ارشاد خلق پرداخت و در 899 هَ . ق . درگذشت . قبر او در ازنیک مزار خواص و عوام است . کتابی بن
اشرفی (سکة طلا)گویش خلخالاَسکِستانی: ašrafi دِروی: ašrafi شالی: ašrafi کَجَلی: tala/ ašrafi کَرنَقی: aršafi کَرینی: ašrafi کُلوری: âsrafi گیلَوانی: ašrafi لِردی: ašrafi
اشرفی (سکۀ طلا)گویش کرمانشاهکلهری: ašrafɪ گورانی: ašrafɪ سنجابی: ašrafɪ کولیایی: ašrafɪ زنگنه‌ای: ašrafɪ جلالوندی: ašrafɪ زوله‌ای: ašrafɪ کاکاوندی: ašrafɪ هوزمانوندی: ašrafɪ
اشرفیهلغتنامه دهخدااشرفیه . [ اَ رَ فی ی َ ] (اِخ ) تلی است در جانب شرقی بیروت که چند خانوار در آنجاسکونت دارند و یکی از محلهائی است که در آن در جلو نهرالکلب بندهائی برای تقسیم آب
اشرفی رومیلغتنامه دهخدااشرفی رومی . [ اَ رَ ی ِ ] (اِخ ) از بزرگان اولیأاﷲ بود که مدتها به ارشاد خلق پرداخت و در 899 هَ . ق . درگذشت . قبر او در ازنیک مزار خواص و عوام است . کتابی بن
اشرفیهلغتنامه دهخدااشرفیه . [ اَ رَ فی ی َ ] (اِخ ) تلی است در جانب شرقی بیروت که چند خانوار در آنجاسکونت دارند و یکی از محلهائی است که در آن در جلو نهرالکلب بندهائی برای تقسیم آب
اشرفیهلغتنامه دهخدااشرفیه . [ اَ رَ فی ی َ ] (اِخ ) قریه ای است در اطراف دمشق در ناحیه ٔ وادی بردی که از شهر دمشق به شمال غربی آن مسافت دو ساعت و نیم راه است . و قریه ٔ مزبور بین
اشرفیهلغتنامه دهخدااشرفیه . [ اَ رَ فی ی َ ] (اِخ ) نام یکی از طوایف ترکمان است که در اواسط قرن 7 هجری در نواحی سوریه نفوذ و قدرت فراوانی داشتند. (از قاموس الاعلام ).
اشرفیهلغتنامه دهخدااشرفیه . [ اَ رَ فی ی َ] (اِخ ) قریه ای است در ایالت دمشق از ناحیه ٔ وادی العجم بر مسافت دو ساعت راه از دمشق به جنوب آن و دارای صد خانوار است . (از ضمیمه ٔ معجم