اشترچرانلغتنامه دهخدااشترچران . [ اُ ت ُ چ َ ] (نف مرکب ) ساربان . اشتردار. راعی . شترچران . و رجوع به شترچران شود.
اشترچرانفرهنگ فارسی عمید / قربانزادهکسی که شتر میچراند؛ آنکه پیشهاش شترچرانی است و شتران را به چراگاه میبرد: ◻︎ که دارند اسیران خود را معذب / به صحرانوردی و اشترچرانی (محتشمکاشانی: ۴۱۶).
اشترچرانیلغتنامه دهخدااشترچرانی . [ اُ ت ُ چ َ ] (حامص مرکب ) ساربانی . شترچرانی . شترداری . و رجوع به شترچرانی شود.
اشترانلغتنامه دهخدااشتران . [ ] (اِخ ) اشتران دهکده ای است در دره ٔ خرم رود واقع مابین تویسرکان و همدان مسافت آن تا نهاوند هشت نه فرسخ است . اشتران حاصل خیز و جای خوبی است . (از م
اشترانلغتنامه دهخدااشتران . [ اَ ت َ ] (اِخ ) مالک اشتر و پسر او ابراهیم . (تاج العروس ) (منتهی الارب ).
اشترانلغتنامه دهخدااشتران . [ اُ ت ُ ] (اِخ ) نام کوهی است از لرستان ایران که هزار و هشتصد و شصت ذرع ارتفاع دارد. (فرهنگ نظام ). و رجوع به ماده ٔ بعد شود.
اشترانلغتنامه دهخدااشتران . [ اُ ت ُ] (اِ) ج ِ اشتر. شتران . ابل . جِمال : ذوو؛ اشتران ازسه تا ده . نیب ؛ اشتران پیر. فَرْش ؛ اشتران خُرد. مساقیب ؛ اشتران زاییده . ابل سُدی ً؛ اشت
اشترچرانیلغتنامه دهخدااشترچرانی . [ اُ ت ُ چ َ ] (حامص مرکب ) ساربانی . شترچرانی . شترداری . و رجوع به شترچرانی شود.
شترچرانلغتنامه دهخداشترچران . [ ش ُ ت ُ چ َ / چ ِ ] (نف مرکب ) که شتر چراند. آنکه شتر را در مرتع نگاهبانی کند. (یادداشت مؤلف ). اشترچران . چراننده ٔ شتر. || ساربان . شتربان . رجوع
شترچرانیلغتنامه دهخداشترچرانی . [ ش ُ ت ُ چ َ / چ ِ ] (حامص مرکب ) عمل شترچران . نگهبانی شتر. اشترچرانی . ساربانی . شتربانی . رجوع به اشترچرانی شود.
اشتربانلغتنامه دهخدااشتربان . [ اُ ت ُ ] (ص مرکب ، اِ مرکب ) شتربان . (آنندراج ). ساربان . ساروان . راعی . جَمّال . اشتروان . اشتردار. شتردار. شترچران . اشترچران : و اشتربانان با م
شتربانلغتنامه دهخداشتربان . [ ش ُ ت ُ ] (ص مرکب ، اِ مرکب ) اشتربان . ساربان . ساروان . راننده ٔ شتر. به معنی ساربان که از عالم (از قبیل ) فیل بان باشد. (آنندراج ). ساربان و کسی ک