اشترچرانلغتنامه دهخدااشترچران . [ اُ ت ُ چ َ ] (نف مرکب ) ساربان . اشتردار. راعی . شترچران . و رجوع به شترچران شود.
اشترچرانفرهنگ فارسی عمید / قربانزادهکسی که شتر میچراند؛ آنکه پیشهاش شترچرانی است و شتران را به چراگاه میبرد: ◻︎ که دارند اسیران خود را معذب / به صحرانوردی و اشترچرانی (محتشمکاشانی: ۴۱۶).
اشترچرانیلغتنامه دهخدااشترچرانی . [ اُ ت ُ چ َ ] (حامص مرکب ) ساربانی . شترچرانی . شترداری . و رجوع به شترچرانی شود.
اشترچرانیلغتنامه دهخدااشترچرانی . [ اُ ت ُ چ َ ] (حامص مرکب ) ساربانی . شترچرانی . شترداری . و رجوع به شترچرانی شود.
شترچرانلغتنامه دهخداشترچران . [ ش ُ ت ُ چ َ / چ ِ ] (نف مرکب ) که شتر چراند. آنکه شتر را در مرتع نگاهبانی کند. (یادداشت مؤلف ). اشترچران . چراننده ٔ شتر. || ساربان . شتربان . رجوع
شترچرانیلغتنامه دهخداشترچرانی . [ ش ُ ت ُ چ َ / چ ِ ] (حامص مرکب ) عمل شترچران . نگهبانی شتر. اشترچرانی . ساربانی . شتربانی . رجوع به اشترچرانی شود.
اشتربانلغتنامه دهخدااشتربان . [ اُ ت ُ ] (ص مرکب ، اِ مرکب ) شتربان . (آنندراج ). ساربان . ساروان . راعی . جَمّال . اشتروان . اشتردار. شتردار. شترچران . اشترچران : و اشتربانان با م
شتربانلغتنامه دهخداشتربان . [ ش ُ ت ُ ] (ص مرکب ، اِ مرکب ) اشتربان . ساربان . ساروان . راننده ٔ شتر. به معنی ساربان که از عالم (از قبیل ) فیل بان باشد. (آنندراج ). ساربان و کسی ک