اسپهلغتنامه دهخدااسپه . [ اَ پ َ / پ ِ ] (ص نسبی ، پسوند) مرکب از اسپ + -ه ، پسوند نسبت : دواسپه ؛ با دو اسپ ، دارای دو اسب . سه اسپه ؛ با سه اسپ . رجوع به فهرست شاهنامه ٔ ولف ش
اسپهلغتنامه دهخدااسپه . [ اِ پ َه ْ ] (اِ) مخفف اسپاه . لشکر. عسکر. سپاه . قشون : حمله بردند اسپه جسمانیان جانب قلعه و دز روحانیان . مولوی .|| سگ . کلب .
اسپه رودلغتنامه دهخدااسپه رود. [ اِ پ َ ] (اِخ ) رودی به مازندران . (سفرنامه ٔ مازندران و استراباد رابینو ص 6 و 26 بخش انگلیسی ).
اسپه روزلغتنامه دهخدااسپه روز. [ اِ پ َ ] (اِخ ) قصری بطبرستان که در افسانه ها گویند بناکرده ٔ دیوسفید است و آنرا بسال 867 هَ .ق . / 1462 - 1463 م . ملک اسکندر مرمت کرد. (سفرنامه ٔ