اسعدافندیلغتنامه دهخدااسعدافندی . [ اَ ع َ اَ ف َ] (اِخ ) محمد. یکی از علمای نامدار که در دولت عثمانی بمسند مشیخت اسلامی نایل گردید. او پسر شیخ الاسلام مشهور خواجه سعدالدین افندی صاح
اسعدافندیلغتنامه دهخدااسعدافندی . [ اَ ع َ اَ ف َ ] (اِخ ) صالح زاده احمدبن شیخ الاسلام محمد صالح افندی . وی برادر شیخ الاسلام محمدافندی و خود یکی از علمای نامدار عثمانی است . وی در
اسعدافندیلغتنامه دهخدااسعدافندی . [ اَ ع َ اَ ف َ ] (اِخ ) عریانی زاده احمد. رجوع به قاموس الاعلام ترکی شود.
اسعدافندیلغتنامه دهخدااسعدافندی . [ اَ ع َ اَ ف َ ] (اِخ ) محمد. یکی از علمای دوره ٔ سلطان محمودخان ثانی و سلطان عبدالمجیدخان . او بعنوان «صحافلر شیخی زاده » معروف است و در سن شصت وچ
اسعدافندیلغتنامه دهخدااسعدافندی . [ اَ ع َ اَ ف َ ] (اِخ ) نام کتابخانه ای در جنب اَیاصوفیه در اسلامبول . (ترجمه ٔ مجالس النفائس ص ب ).
اسعدالدینلغتنامه دهخدااسعدالدین . [ اَ ع َ دُدْ دی ] (اِخ ) عبدالعزیزبن ابی الحسن علی . او از افاضل علماء و اعیان فضلاء و حادالذهن و کثیرالاعتناء به علم بود. در صناعت طب بمرتبه ٔ اتق
اسعدالدینلغتنامه دهخدااسعدالدین . [ اَع َ دُدْ دی ] (اِخ ) یعقوب بن اسحاق یهودی مشهور به اسعد محلی منسوب بمدینه ٔ محلة از اعمال دیار مصر. او در فضایل متمیز بود و بحکمت اشتغال و بر دق
صاحب زادهلغتنامه دهخداصاحب زاده . [ ح ِ دَ ] (اِخ ) شیخ اسعدافندی از بزرگان طریقت نقشبندیه . او راست : بیان هام لعالم الاسلام چ 1333 هَ . ق . (معجم المطبوعات ).
صالح زادهلغتنامه دهخداصالح زاده . [ ل ِ دَ ] (اِخ ) احمد اسعدافندی . وی یکی از علما و دانشمندانیست که در دوره ٔ سلطان مصطفی خان رابع و محمودخان ثانی دوبار به مسند مشیخت اسلامی نائل ش
زبیده ٔ قسطنطینیلغتنامه دهخدازبیده ٔ قسطنطینی . [ زُ ب َ دَ ی ِ ق ُ طَ طی ] (اِخ ) یا زبیده ٔ استامبولی . دختر اسعدبن اسماعیل بن ابراهیم بن حمزه . مرادی او را ازجمله ٔ مشاهیر قرن 12 هجری شم
اسماعیل افندیلغتنامه دهخدااسماعیل افندی . [ اِ اَ ف َ] (اِخ ) مکنی به ابواسحاق بن ابراهیم افندی علائیه ٔ (قاضی عسکر روم ایلی ). یکی از علما و دانشمندان عثمانی . وی در دوره ٔ سلطان احمدخا
احمدلغتنامه دهخدااحمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) اسعد افندی . نام دو تن از شیخ الاسلام های ترکیه است . رجوع بصالح زاده و عریانی زاده شود. (قاموس الاعلام ).