استغرارلغتنامه دهخدااستغرار. [ اِ ت ِ ] (ع مص ) به غفلت افتادن . (منتهی الارب ). || بر کسی بغفلت او درآمدن . بر غفلت کسی آمدن . (منتهی الارب ). سرزده درآمدن بر کسی .