استعانت

'este'ānat

۱. یاری خواستن؛ کمک خواستن.
۲. کمک؛ یاری.
۳. (ادبی) در بدیع، آوردن شعر شاعری در کلام یا شعر خود برای کمک به مراد و مقصود خویش.

کمک، مدد، مددطلبی، معاضدت، یاری، یاریخواهی

کمک، مدد، مددطلبی، معاضدت، یاری، یاریخواهی

(اِ تِ نَ) [ ع . استعاثة ] (مص م .) یاری خواستن ، کمک طلبیدن .

۱. یاری خواستن؛ کمک خواستن.۲. کمک؛ یاری.۳. (ادبی) در بدیع، آوردن شعر شاعری در کلام یا شعر خود برای کمک به مراد و مقصود خویش.

استأذى

استصرخ

استمدّ فلاناً

استانتر. [ اِ تا ت ُ ] (اِخ ) در اساطیر یونانی یکی از رزم آوران یونان ، قهرمان محاربه ٔ تروا. وی آوازی مهیب داشت .

استبانت . [ اِ ت ِ ن َ ] (ع مص ) رجوع به استبانه شود.

استعانت، اعانت، امداد، حامی، دستگیری، عون، مدد، مساعدت، مظاهرت، معاضد، معاضدت، معاون، معین، مواسات، همدستی، همراهی، یار، یاری، یاور، یاوری

استعانت، استمداد، اعانت، حمایت، دستگیری، فریادرسی، کمک، مساعدت، مظاهرت، معاضدت، نصر، یاری، یاوری

استعانت، استمداد، کمکخواهی، کمکطلبی، مددخواهی

کسی که از او استعانت می‌کنند.

مقوله: اختیار آتی لتجا، استعانت، دادخواهی، پناه بردن، پناه جستن، پناه‌جویی، طلب حمایت، نجات خواستن فریاد استمداد، کمک!▼