استدراج

'estedrāj

معنی

۱. فریب دادن؛ مکر؛ نیرنگ.
۲. (تصوف) به عذاب نزدیک کردن بنده به‌وسیلۀ خداوند.
۳. انجام کار عجیب و خارق‌العاده مانندِ سِحر و جادو به‌وسیلۀ کافر.

جست‌وجوی دقیق

استدراج

لغت‌نامه دهخدا

استدراج . [ اِ ت ِ ] (ع مص ) نزدیک کردن بسوی چیزی بتدریج . قریب گردانیدن کسی را بسوی چیزی بتدریج . (منتهی الارب ). اندک اندک نزدیک آوردن . پایه پایه برآوردن . |

استدراج

فرهنگ انتشارات معین

(اِ تِ) [ ع . ] 1 - (مص م .) بتدریج بالا بردن .2 - بتدریج نزدیک گردانیدن . 3 - (مص ل .) ظاهر شدن کرامات از غیر مؤمن . 4 - بیچاره گردانیدن .

استدراج

فرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده

۱. فریب دادن؛ مکر؛ نیرنگ.۲. (تصوف) به عذاب نزدیک کردن بنده به‌وسیلۀ خداوند.۳. انجام کار عجیب و خارق‌العاده مانندِ سِحر و جادو به‌وسیلۀ کافر.

جست‌وجوی مشابه

استخراج

فرهنگ سره

برون اور

استخراج معدن

دیکشنری فارسی به عربی

تعدين

استخراج

دیکشنری فارسی به عربی

استغلال , انتاج , انتزاع ، استنباط

استخراج کردن

دیکشنری فارسی به عربی

انتزع , ماثرة , مغلاة , مقتطف

استخراج کردن یا شدن

دیکشنری فارسی به عربی

لغم

جست‌وجوی متن

مستدرج

لغت‌نامه دهخدا

مستدرج . [ م ُ ت َ رَ ] (ع ص ) نعت مفعولی از مصدر استدراج . بنده ای که خداوند او را پس از صدور خطا نعمت دهد و او استغفار را فراموش کند،قال عمربن الخطاب : اللهم

معجزه

فرهنگ مترادف و متضاد

۱. اعجاز، معجز ۲. کرامت ۳. استدراج

معجزه

لغت‌نامه دهخدا

معجزه . [ م ُ ج ِ زَ / زِ ] (از ع ، اِ) چون خرق عادتی از نبی صادر شود که خلق از آوردن مثل آن عاجز آید آن را معجزه گویند و چون از ولی خرق عادتی پیدا گردد آن را ک

احمد

لغت‌نامه دهخدا

احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن ابی الحواری مکنی به ابوالحسن .از جمله ٔ اجله ٔ مشایخ شام . جنید درباره ٔ او گفت : احمدبن ابی الحواری ریحانةالشام . وی مرید ابوسلیمان

ارهاص

لغت‌نامه دهخدا

ارهاص . [ اِ ] (ع مص ) آماده ٔ چیزی شدن و ایستادن . || ستیهیدن . (منتهی الارب ). || سوده کردن . || سوده گردانیدن سم ستور: ارهصه اﷲ؛ سوده گرداند خدای سم ستوراو ر