استخفافلغتنامه دهخدااستخفاف . [ اِ ت ِ ] (ع مص ) سبک شمردن کسی را. (منتهی الارب ). سبک گردانیدن . (زوزنی ) (تاج المصادر بیهقی ). سبک داشتن .(تاج المصادر بیهقی ): شنودم که بخلوتها خ
استحفافلغتنامه دهخدااستحفاف . [ اِ ت ِ ] (ع مص ) استحفاف اموال کسی ؛ همه ٔ مال کسی گرفتن . گرفتن همه ٔ مال های کسی را. (از منتهی الارب ).
استخفاءلغتنامه دهخدااستخفاء. [ اِ ت ِ ] (ع مص ) پنهان شدن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ). نهان و پوشیده گردیدن . (منتهی الارب ). استتار: که مثل چنان خصمی که ضعیف شده باشد و ستور ت
استخفارلغتنامه دهخدااستخفار. [ اِ ت ِ ] (ع مص ) خفارت خواستن از کسی . (منتهی الارب ). بدرقگی خواستن .
استخلافلغتنامه دهخدااستخلاف . [ اِ ت ِ ](ع مص ) خلیفه کردن کسی را بجای خود. (منتهی الارب ). بجای کسی ایستادن خواستن . ایستیدن خواستن بجای کسی . (تاج المصادر بیهقی ). بیستادن خواستن
استدفافلغتنامه دهخدااستدفاف . [ اِ ت ِ ] (ع مص ) استدفاف امر؛ تمام و مهیّا و راست شدن کار. (منتهی الارب ). استذناب . (زوزنی ). || ممکن بودن . آسان بودن . یقال : خذ ما استدف لک ؛ یع