استبضاعلغتنامه دهخدااستبضاع . [ اِ ت ِ ] (ع مص ) بضاعت ساختن . (منتهی الارب ). سرمایه کردن مالی را. || آخریان فادادن . (تاج المصادر بیهقی ). || نوعی از نکاح جاهلیت و ذلک ان تطلب ال
استباعةلغتنامه دهخدااستباعة. [ اِ ت ِ ع َ ] (ع مص ) فرمودن کسی را تا چیزی بر دست او بفروشد. (منتهی الارب ). فرمودن کسی را برای فروختن چیزی . فروختن خواستن چیزی را. فروختن چیزی خواس
استبداعلغتنامه دهخدااستبداع . [ اِ ت ِ ] (ع مص ) بدیع شمردن . (تاج المصادر بیهقی ) (منتهی الارب ) (زوزنی ). بدیع داشتن . بدیع دیدن . نو شمردن .
استبشاعلغتنامه دهخدااستبشاع . [ اِ ت ِ] (ع مص ) بیمزه شمردن . (منتهی الارب ). ناخوش آمدن چیزی . (زوزنی ). ناخوش و بدمزه شمردن . بدطعم شمردن . ناخوش داشتن . ناخوش شمردن چیزی . (تاج
استرضاعلغتنامه دهخدااسترضاع . [ اِ ت ِ ] (ع مص ) شیر دادن خواستن . طلب شیر دادن . بمزد فراگرفتن کسی را تا فرزندک را شیر دهد. (زوزنی ). دایه گرفتن فرزند را. (تاج المصادر بیهقی ). دا
مستبضعلغتنامه دهخدامستبضع. [ م ُ ت َ ض ِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از مصدر استبضاع . بضاعت سازنده ٔ چیزی . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). آنکه اموال خود را مرتب می کند تا آنها را در بازا
استباعةلغتنامه دهخدااستباعة. [ اِ ت ِ ع َ ] (ع مص ) فرمودن کسی را تا چیزی بر دست او بفروشد. (منتهی الارب ). فرمودن کسی را برای فروختن چیزی . فروختن خواستن چیزی را. فروختن چیزی خواس
استبداعلغتنامه دهخدااستبداع . [ اِ ت ِ ] (ع مص ) بدیع شمردن . (تاج المصادر بیهقی ) (منتهی الارب ) (زوزنی ). بدیع داشتن . بدیع دیدن . نو شمردن .
استبشاعلغتنامه دهخدااستبشاع . [ اِ ت ِ] (ع مص ) بیمزه شمردن . (منتهی الارب ). ناخوش آمدن چیزی . (زوزنی ). ناخوش و بدمزه شمردن . بدطعم شمردن . ناخوش داشتن . ناخوش شمردن چیزی . (تاج