استبرقلغتنامه دهخدااستبرق . [ اِ ت َ رَ ] (اِ) استبرک . از درختان کائوچوئی ایران است ودر نقاط گرمسیر و سواحل جنوبی و از خوزستان تا مکران و بلوچستان همه جا از ارتفاع 950 (در منصورآ
استبرقلغتنامه دهخدااستبرق . [ اِ ت َ رَ ] (معرب ، اِ) معرب استبرک . (منتهی الارب ). دیبا. (مهذب الاسماء). دیبای ستبر. (ربنجنی ). دیبای سطبر یا دیبا که بزر ساخته باشند یا جامه ٔ حر
استبرقفرهنگ انتشارات معین(اِ تَ رَ) (اِ.) معرب استبرک . 1 - دیبا، دیبای ستبر، پارچه ای که با زر و ابریشم بافته شود. 2 - نام دو گونه درختچه که در نقاط گرمسیری می رویند. از گیاهان کائوچوی
استبرقفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. (زیست‌شناسی) گیاهی شیره‌دار با برگ‌های پَهن و گل‌های صورتی و سفید خوشه‌ای و معطر.۲. [قدیمی] پارچه‌ای که با ابریشم و زر بافته می‌شد؛ دیبا: ◻︎ صحرا گویی که خور
استبرقCalotropisواژه‌های مصوب فرهنگستانسردهای از استبرقیان شیرابه‌دار که در مناطق گرمسیری و نیمه‌گرمسیری می‌رویند؛ گل‌های آنها معطر است و در برخی از کشورهای جنوب شرقی آسیا از آنها دسته‌‌گل درست می‌ک
استبرقیانAsclepiadaceaeواژه‌های مصوب فرهنگستانتیرهای از گل‌سپاسی‌سانان، به شکل درختچه و بالارونده، دارای شیرابه و جام گل پیوستۀ منظم
استفرهلغتنامه دهخدااستفره . [ اِ ت َ رَ ](اِ) جوالیقی گوید استفره اصل «استبرق » معرّب است بمعنی «غلیظالدیباج » و ابن درید گوید اصل استبرق ، استروه است . (المعرب جوالیقی چ احمد محم