استاتیوسلغتنامه دهخدااستاتیوس . [ اِ ] (اِخ ) اِستاس . یکی از مشاهیر شعرای باستانی روم . مولد او بسال 61 م . در شهر ناپل و وفات در سنه ٔ 96 بوده است و او در زمان حیات بسیار مشهور بود و صلات گرانبها از ممدوحین خود درمی یافت . چندی
استاتیوسلغتنامه دهخدااستاتیوس . [ اِ ](اِخ ) یکی از شعرای هازل و فکاهی روم قدیم . او در مائه ٔ دوم قبل از میلاد میزیست و قریب 40 مضحکه نوشته است . از اینهمه بجز بعض جملات چیزی بجا نمانده است .
استتیاسلغتنامه دهخدااستتیاس . [ اِ ت ِت ْ ] (ع مص ) به تکّه مانا گردیدن بز ماده . (منتهی الارب ): استتیست العنز؛ یضرب للذلیل یتعزز. || تکه خواه شدن ماده بز. (منتهی الارب ).