ارمنیلغتنامه دهخداارمنی . [ اَ م َ ] (اِخ ) یکی از سرداران ایران بزمان یزدگرد سوم ساسانی در جنگ با عرب : چو کلبوی طبلی و چون ارمنی بجنگند با کیش آهرمنی .فردوسی .
ارمنیلغتنامه دهخداارمنی . [ اَ م َ ] (ص نسبی ، اِ) منسوب بارمن . ارمینی . ارمنستانی . ارمن . مردی از ارمنستان . ج ، ارامنه : گفتم که ارمنی است مگر خواجه بوالعمیدکو نان گندمین نخو
ارمنیلغتنامه دهخداارمنی . [ اَ م ِ ] (ص نسبی ) منسوب به ارمینیة. (منتهی الارب ). نسبت به ارمینیه اَرْمِنی است برخلاف قیاس بفتح همزه و کسر میم . (معجم البلدان ذیل کلمه ٔ ارمینیه )
ارمنی بافلغتنامه دهخداارمنی باف . [ اَ م َ ] (ن مف مرکب ) (جوراب ...) مخفف ارمنی بافت . رجوع به ارمنی بافت شود.
ارمنی دانهلغتنامه دهخداارمنی دانه . [ اَ م َ دا ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) آبله ٔ فرنگ . نار افرنجیه . آتشک . سیفلیس . کوفت . (از مجمعالجوامع).
ارمنی فشلغتنامه دهخداارمنی فش . [ اَ م َ ف َ ] (ص مرکب ) ارمنی مانند (در فردوسی در مورد تحقیر استعمال شده است ) : ز دست یکی بدکنش بنده ای پلید ارمنی فش پرستنده ای .فردوسی .