ارمتیلغتنامه دهخداارمتی . [ اَ م َ ] (اِ) از لغت اوستائی آرمئیتی (ارم - متی ) به معنی فروتنی و بردباری و سازگاری و همین کلمه است که با ترکیب با ((سپنتا)) به معنی مقدس در اوستا ((
ترومتیلغتنامه دهخداترومتی . [ ت َ رُ م َ ] (اِ مص ) ترمنشت . مقابل آرمتی . بادسری و خیره سری و ناسازگاری و برتنی و سرکشی . رجوع به ترمنشت و فرهنگ ایران باستان ص 83 شود.
ترمنشتلغتنامه دهخداترمنشت . [ ت َ م َ ن ِ ] (اِمص ) بدکرداری را گویند. (برهان ) (آنندراج ). بدی و بدکرداری . (ناظم الاطباء). دکتر معین در حاشیه ٔ برهان آرد: در پازند ترمنیشن برابر
اسپندارمذلغتنامه دهخدااسپندارمذ. [ اِ پ َ م َ ] (اِخ ) در اوستا سپنتا آرمئیتی ، در پهلوی سپَندارمَت ، در فارسی سپندارمذ و اسپندارمذ و اسفندارمذ و سفندارمذ. سپنت صفت است بمعنی مقدس که
اسفندلغتنامه دهخدااسفند. [ اِ ف َ ] (اِ) در اوستا سپنته صفت است (در تأنیث سپنتا ) یعنی پاک یا مقدس ، برابر سانکتوس لاتینی . این صفت در اوستا از برای خود اهورمزدا و گروهی از ایزد