ارتیانلغتنامه دهخداارتیان . [ اَ ] (اِخ ) قریه ای از نواحی أستوا از اعمال نیشابور و ابوعبداﷲ الحسن بن اسمعیل بن علی الارتیانی النیسابوری (متوفی پس از 310 هَ . ق .) بدانجا منسوبست
ارزانیانلغتنامه دهخداارزانیان . [ اَ ] (اِ مرکب ) ج ِ ارزانی . رجوع به ارزانی شود. || (ص مرکب ) در این بیت اگر تصحیفی راه نیافته باشد به معنی ارزانی و درخور و شایسته آمده است : کنون
ارمانیانلغتنامه دهخداارمانیان . [اِ ] (اِخ ) ج ِ ارمانی ، منسوب به ارمان : ز پرده درآمد یکی پرده داربنزدیک سالار شد هوشیارکه بر در بپایند ارمانیان سر مرز ایران و تورانیان همی راه جو
ارتیانلغتنامه دهخداارتیان . [ اَ ] (اِخ ) قریه ای از نواحی أستوا از اعمال نیشابور و ابوعبداﷲ الحسن بن اسمعیل بن علی الارتیانی النیسابوری (متوفی پس از 310 هَ . ق .) بدانجا منسوبست
