ارغدهلغتنامه دهخداارغده . [ اَ غ ُ دَ / دِ ] (ص ) آرغده . (مؤید الفضلاء). غضبناک . خشمگین . (برهان ). خشمناک . (شعوری ). || صاحب حرص . (برهان ). حریص . خداوند شره . (برهان ). رج
آرغدهلغتنامه دهخداآرغده . [ رَ دَ /دِ ] (ن مف / نف ) حریص . آزور. شَرَهمند : آرغده بر ثنای تو جان من است از آنک پرورده ٔ مکارم اخلاق تو منم . منوچهری .|| مستی که باز طالب شراب با
آرغدهلغتنامه دهخداآرغده . [ رُ دَ / دِ ] (ن مف / نف ) آلغده . جنگاور. خشمگین . خشمناک . دژم . تافته . ارغنده . آشفته . برآشفته . بخشم آمده . خشمین . غضبناک . غضب آلود. خشمن . کج
آرغدهفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. خشمگین؛ خشمناک؛ برآشفته؛ دژم.۲. حریص؛ آزمند: ◻︎ آرغده بر ثنای تو جان من است از آنک / پروردۀ مکارم اخلاق تو منم (منوچهری: ۲۱۲).
اردههلغتنامه دهخدااردهه . [ ] (اِخ ) در قسمت شمالی غربی مشهد واقع و دارای رگه های مختلف زغال سنگ است .
آلغدهلغتنامه دهخداآلغده . [ ل ُ دَ / دِ ] (ن مف / نف ) آرُغده . ارغنده . خشم گرفته . قهرآلود. خشمگین . جنگ آور : شیر خشم آورد و جست از جای خویش آمد آن خرگوش را آلغده پیش . رودکی
خشمگینلغتنامه دهخداخشمگین . [ خ َ /خ ِ ] (ص مرکب ) غضبناک . آنکه پر از خشم و قهر باشد. (ناظم الاطباء). غراشیده . آرغده . تر. مُغضِب . خشمن . خشمین . خشمگین . تافته . آلغَدَه . ساخ
آشفتهلغتنامه دهخداآشفته . [ ش ُ ت َ / ت ِ ] (ن مف / نف ) خشمگین . بخشم آمده . مقابل آهسته : گهی آرمده و گه آرغده گهی آشفته و گه آهسته . رودکی .میغ چون ترکی آشفته که تیر اندازدبرق
آزغدهلغتنامه دهخداآزغده . [ زُ دَ / دِ ] (ن مف / نف ) صاحب صحاح الفرس این صورت را ضبط کرده و بدان معنی خشم آلوده میدهد، و ظاهراً مصحف آرغده باشد.