ارصلغتنامه دهخداارص . [ اَ رَص ص ] (ع ص ) آنکه دندانها نزدیک یکدیگر دارد. تنگ دندان . آنکه دندان بهم پیوسته دارد. الص ّ. ناگشاده دندان . مؤنث : رَصّاء. ج ، رُص ّ. (مهذب الاسما
ارسلغتنامه دهخداارس . [ اَ رَ ] (اِخ ) (رود...) آب ارس از جنوب بشمال میرود و از کوههای قالیقلا و ارزن الروم برمیخیرد و بولایت ارمن و آذربایجان و اران میگذرد و به آب کُروقراسو ض
ارصعلغتنامه دهخداارصع. [ اَ ص َ ] (ع ص ) لاغرسرین و ران . (منتهی الأرب ). آنکه گوشت اندک دارد بر کفل و ران . ارسح . (زوزنی ). مؤنث : رَصْعاء. || طَعن ٌ ارصع؛ که سنان فرورود در
ارصادلغتنامه دهخداارصاد. [ اَ ] (ع ص ، اِ) گروه چشم دارندگان . (منتهی الأرب ). || ج ِ رَصَد، به معنی گیاه و باران اندک . (منتهی الأرب ). || ج ِ رَصَد (اصطلاح نجوم ).
ارصعلغتنامه دهخداارصع. [ اَ ص َ ] (ع ص ) لاغرسرین و ران . (منتهی الأرب ). آنکه گوشت اندک دارد بر کفل و ران . ارسح . (زوزنی ). مؤنث : رَصْعاء. || طَعن ٌ ارصع؛ که سنان فرورود در
ارصادلغتنامه دهخداارصاد. [ اَ ] (ع ص ، اِ) گروه چشم دارندگان . (منتهی الأرب ). || ج ِ رَصَد، به معنی گیاه و باران اندک . (منتهی الأرب ). || ج ِ رَصَد (اصطلاح نجوم ).
ارصادلغتنامه دهخداارصاد. [ اِ ] (ع مص ) آماده ٔچیزی شدن . (منتهی الأرب ). || آماده کردن .مهیا ساختن . (منتهی الأرب ). ساختن . (تاج المصادر بیهقی ). بساختن . (زوزنی ). مهیا داشت
