ارزانی

۱. ارزان بودن؛ کم‌بهایی.
۲. عطا؛ بخشش.
۳. (اسم) پیشکش.
۴. (صفت نسبی، منسوب به ارزان) درخور؛ لایق؛ شایسته؛ مستحق.
۵. (صفت نسبی، منسوب به ارزان) فقیر؛ درویش: ◻︎ به ارزانیان بخش هرچت هواست / که گنج تو ارزانیان را سزاست (فردوسی: ۶/۲۶۰)، ◻︎ چو بخشی به ارزانیان بخش چیز / که ایدر نمانی تو بسیار نیز (فردوسی: ۴/۳۳۷).
⟨ ارزانی داشتن (کردن): (مصدر متعدی) پیشکش کردن چیزی به کسی؛ عطا کردن؛ بذل کردن؛ بخشیدن.

cheapness