آمدهایگویش اصفهانی تکیه ای: bemiyeɂe طاری: bundaye طامه ای: bomeɹeɂe طرقی: bamiyaye کشه ای: bemiye نطنزی: bamiyaɂe
ارده دوشابلغتنامه دهخداارده دوشاب . [ اَ دَ / دِ دو ] (اِ مرکب ) چکانی است یعنی مالیده ای که از آرد سازند و با دوشاب میخورند. (شمس اللغات ).
ارده ٔ کنجدلغتنامه دهخداارده ٔ کنجد. [ اَ دَ / دِ ی ِ ک ُ ج ِ ] (ترکیب اضافی ، اِمرکب ) مالیده ای است از کنجد که با رطب و دوشاب خورند. (شمس اللغات ). لکد. (دهار). حلواارده : فصل تاسع ق
بیل اردهلغتنامه دهخدابیل ارده . [ اُ دَ / دِ ] (اِ مرکب ) زمینی که در یک آیش دو بار بیل زده شود (در تداول مردم قزوین ).
اردهلغتنامه دهخداارده .[ اَ دَ ] (پهلوی ، ص ) تندرو. تیزرو. || دلیر : نبیند کس مر آن نامخواست هزاران را که آید و رزم توزد و گناه کند و بکشد آن پت خسرو، ارده ٔ مزدیسنان [ دلیر مز
ارده گرلغتنامه دهخداارده گر. [ اَ دَ گ َ ] (اِخ ) (خواجه علی ...) اصفهانی یکی از مهندسان خراسان بعهد سلطان ابوسعید تیموری که بقوت ذهن و دقت طبع، امور عجیبه ظاهر میکرد. وی در یک شیش
